Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

to forge iron

  • 1 LÝJA

    (lý, lúða, lúinn), v.
    1) to beat, hammer; l. járn, to forge iron (with a sledge-hammer);
    2) to wear out, exhaust (lýr hann sóttin ok deyr hann);
    3) refl., lýjast, to be worn, exhausted (tóku menn þá at l. mjök á erfiði).
    * * *
    pres. lý, lýr; pret. lúði; part. lúinn (lúiðr?):—to beat soft, thrash; hann lýr ok lemr, Stj. 95; hann lagði steininn niðr fyrir smiðju-dyrum, ok lúði þar við járn síðan, to forge iron with a sledge-hammer, Eg. 142; lýja líkam sinn, to chastise one’s body, Stj. 395; hón lýstr hann með trénu, svá at hón lýr (Ed. wrongly glýr) alla höndina, strikes him (on the wrist) with a cudgel and disables his band, Gísl. 156: metaph., lýr hann (acc.) sóttin, ok deyr hann, Fs. 195.
    II. reflex. to become benumbed by a blow, of a limb; ok varð mikit högg svá at lúðisk undir, ok brotnuðu rifin, Korm. 212.
    2. to be worn, exhausted; tóku menn at lýjask mjök á erfiði, Grett. 95; þá tók Haraldr konungr at eldask mjök ok lýjask, Eg. 171.
    III. part. lúinn, worn, bruised; vóru ok árar mjök lúnar, the oars were much worn by pulling, Bárð. 169; hann brytr upp gólfit er áðr var laust ok lúit, Bs. i. 198:—weary, exhausted, var lúinn hestr hans mjök, Bárð. 171; hann verðr ok lúinn, ferr undir eina eik ok hvílisk þar, Fas. i. 131.

    Íslensk-ensk orðabók > LÝJA

  • 2 SJÓÐA

    (sýð; sauð, suðum; soðinn), v.
    1) to boil, cook (sjóða mat, slátr, egg);
    2) to forge (iron);
    3) fig. to brood (tarry) over (sjóða e-t fyrir sér).
    * * *
    pres. sýð; pret. sauð, sautt (mod. sauðst), sauð, pl. suðu; subj. syði; part. soðinn: [A. S. seôðan; Engl. to seethe; Germ. sieden]:—to cook; sjóða mat, K. Þ. K. 88; ganga sjóða, Hým. 14; soðinn kálfr, Rm. 5; soðin lifr: Gkv. 2. 23; soðinn mörr, Korm.; láta soðinn, Gm. 18; er lokit var at s., Korm. 34; var ekki soðit, Edda 45; at hverr maðr syði ok matbjöggi, Stj. 293; matgört ok soðit, 167; hann sagði at vér syðim furðu íll slátr, Fms. ii. 139; hann tók eitt kið, slátraði ok sauð, Stj. 390; hann sauð í katli miklum, Nj. 247; tak egg ek sjóð hart (imperat.), Pr. 472.
    2. a smith’s term, to fuse steel and soft iron; þótti mér aldri soðit verða járnit til loks en sindraði ávallt ór, Þorst. Síðu H. 177; sára-lauk suðu, Gsp.; afii soðinn, Þd. 15.
    II. metaph. to brood over, delay; þat sjóðum vér er vér velkjum lengi í hugskoti váru, Hom. 83; þér meltið slíkt ok sjóðit fyrir yðr svá at ekki verðr af, Nj. 154.

    Íslensk-ensk orðabók > SJÓÐA

  • 3 elda

    * * *
    (elda, eldr), v.
    1) to light, kindle a fire (hann eldir undir katlinum); with dat. of the fuel (elda viði);
    2) to kindle, light, set fire to, with acc.; elda vita, to kindle a beacon; fig., e. hug e-s, to kindle one’s mind; ek skal yðra húð e. knáliga með klungrum, I shall make you smart;
    3) to heat, warm (elda hús, elda ofn til brauðs) to smelt; fig. elda grátt silfr, to be bad friends;
    4) impers., eldi hér lengi af með þeim brœðrum, the spark of resentment was long felt among the brothers;
    5) it clears up; eldi nokkut élit (acc.), the shower cleared up a little; nótt (acc.) eldir, the night brightens, the day dawns.
    * * *
    d, mod. also að, [eldr], to light, kindle a fire, with dat. of the fuel; e. viði, Grág. ii. 211, 338; ef þeir e. görðum, grindum eðr andvirki, Gþl. 422: absol., at vér eldim úsparliga í Hvammi, Sturl. i. 67: to heat, warm, þá skulu þeir e. hús at manntali, Jb. 225; e. ofn, Hkr. iii. 115: metaph., elda hug e-s, to kindle one’s mind, Hom. 107; ek skal yðra húð e. knáliga með klungrum ( make you smart), Stj. 395; e. vita, to kindle a beacon, Orkn. 264; en þó eldi hér lengi af með þeim bræðrum, the spark of resentment was long felt among the brothers, Lv. 34; e. járn, to forge iron, Rkv.: the phrase, elda grátt silfr, to be bad friends, is a metaphor taken from smelting drossy silver that cannot stand the fire; þeir Stórólfr eldu löngum grátt silfr, en stundum vóru með þeim blíðskapir, Fb. i. 522.
    2. to cook, or gener. to expose to a light fire.
    II. reflex. to be kindled; má vera at eldisk hér langr óþokki af, it may be that long ill-feeling will be kindled therefrom, Lv. 50.

    Íslensk-ensk orðabók > elda

  • 4 HNJÓÐA

    (hnýð; hnauð; hnoðinn), v. to rivet, clinch (Helgi hnauð hjalt á sverð).
    * * *
    pres. hnýð, pret. hnauð, pl. hnuðu, part. hnoðinn; [cp. Ulf. hnuþo = σκόλοψ, 2 Cor. xii. 7]:—to rivet, clinch; Helgi hnauð hjalt á sverð, Nj. 66; hann þrífr upp nefsteðja einn mikinn, þar hafði Vigfúss áðr hnoðit við sverðs-hjölt sín, Fms. xi. 133; hnjóða rauða, to forge iron, Fs. 177 (in a verse), cp. Fms. i. 177; spjót ok tveir geirnaglar í, eða sá einn er í gegnum stendr, ok hnoðit (noðin, v. l.) at báða vega, N. G. L. ii. 42; ási hnauð hjarta (acc.) við síðu, the yard has clinched ribs and heart together, Fs. 113 (in a-verse); marr hnauð mínum (munar?) knerri, id.

    Íslensk-ensk orðabók > HNJÓÐA

  • 5 afl-gróf

    f. [afl, m.], hole below the forge, cinder-pit, or a water-pit wherein to cool the iron (?); cp. Vkv. 22, Þiðr. 72.

    Íslensk-ensk orðabók > afl-gróf

  • 6 léni

    n. [le], a scythe, steel and iron welded together in a forge; gæta þarf líka að því, meðan verið er að slá lénið, að …, Árm. á Alþ. iv. 119.

    Íslensk-ensk orðabók > léni

  • 7 segi

    m. slice, strip, shred (skera e-t í sega).
    * * *
    or sigi, a, m. a slice, bit, clot; hjarta mitt var runnit sundr í siga, my heart was molten into drops, ‘torn into shreds,’ Sól. 43; hann skar af tungu ormsins einn sega, Tristr.; hann skar hann sundr í siga, Bret. 170; hann (the dog) greip í kálfann ok þar ór siga, Fas. ii. 426; þórir kvaðsk úviljaðr at skera slærrum segjum, to cut larger slices, Sturl. i. 61; töngu segi, the tongs’ bit, poët. = the iron in the forge, Þd. 15; blóð-segi, a clot of blood; fjör-segi, the heart; tál-segi, a bait; kló-segi, kverk-segi, q. v.

    Íslensk-ensk orðabók > segi

  • 8 SINDR

    n. slag or dross, iron-scales.
    * * *
    n. [A. S. sinder; Germ. sinter; cp. Lat. scintilla], slag or dross from a forge; sindr þat er renn ór eldinum, Edda 3; liggr sá steinn þar enn ok mikit s. hjá, Eg. 142.

    Íslensk-ensk orðabók > SINDR

  • 9 sindra

    (að), v. to send out sparks, sparkle (sindraði af svá sem ór afli).
    * * *
    að, to glow, sparkle, like the slag in a forge; þat (the sword) var svá bjart at s. þótti af, Fb. i. 157, Fas. i. 371; þótti mér aldri soðit verða til fulls en sindraði ávallt ór, Þorst. Síðu H. 177; ok sindrar of allt land, id.; sindrandi járn, glowing iron, Sks. 204, Fms. x. 418.

    Íslensk-ensk orðabók > sindra

  • 10 slá

    * * *
    I)
    (slæ; sló, slógum; sleginn; pret. also sleri), v.
    1) to smite, strike (slá e-n högg, kinnhest);
    2) slá hörpu, fiðlu, to strike the harp, fiddle;
    slá leik, to strike up, begin, a game;
    slá vef, to strike the web, to weave;
    3) to hammer, forge (slá gull, silfr, sverð);
    slá e-t e-u, to mount with (járnum sleginn);
    4) to cut grass, mow (slá hey, töðu, tún, eng);
    5) to slay, kill (síns bróður sló hann handbana);
    6) fig., slá kaupi, to strike a bargain;
    slá máli í sátt, to refer a matter to arbitration;
    slá hring um, to surround;
    slá manngarð, mannhring, to form a ring of men round;
    slá eldi í e-t, to set fire to;
    slá landtjöldum, to pitch a tent, or also, to strike a tent, take it down;
    slá festum, to unmoor a ship;
    slá netjum, to put out the nets;
    slá hundum lausum, to slip the hounds;
    7) with preps.:
    slá e-t af, to cut off;
    slá e-n af, to kill, slaughter;
    slá á e-t, to take to a thing;
    slá á glens ok glúmur, to take to play and sport;
    slá e-u á sik, to take upon one-self;
    slá á sik sótt, to feign illness;
    slá á sik úlfúð, to show anger or ill-will;
    ekki skaltu slíku á þik slá, do not betake thyself to that;
    impers., sló á hann hlátri, he was taken with a fit of laughter;
    sló ótta á marga, many were seized with fear;
    því slær á, at, it so happens that;
    ljóssi sleri (= sló) fyrir hann, a light flashed upon him;
    slá í deilu, to begin quarrelling (eitt kveld, er þeir drukku, slógu þeir í deilu mikla);
    impers., slær í e-t, it arises;
    slær þegar í bardaga, it came to a fight;
    slá niðr e-u, to put an end to;
    nú er niðr slegit allri vináttu, now there is an end to all friendship;
    slá sér niðr, to lie down, take to one’s bed;
    slá e-n niðr, to kill;
    slá e-u saman, to join (þeir slá þá saman öllu liðinu í eina fylking);
    slá til e-s, to aim a blow at one, strike at one;
    slá undan höfuð-bendunum, to slacken the stays;
    slá e-u upp, to spread a report;
    slá upp herópi, to raise the war-cry;
    impers., loganum sló upp ór keröldunum, the flame burst out of the vessels;
    slá út e-u, to pour out (þá er full er mundlaugin, gengr hón ok slær út eitrinu);
    slá e-u við, to take into use (þá var slegit við öllum búnaði);
    slá við segli, to spread the sail;
    ek hefi þó náliga öllu við slegit, því er ek hefi í minni fest, I have put forth almost all that I recollected;
    slá beizli við hest, to put a bridle on a horse;
    e-u slær yfir, it comes over, arises (slær yfir þoku svá myrkri, at engi þeirra sá annan);
    8) refl., slást;
    (sláða, sláðr), v. to bar (hliðit var slát rammliga).
    (pl. slár), f. bar, bolt, cross-beam (slá ein var um þvert skipit).
    * * *
    1.
    ð, to bar; ok sláð rammliga, Fms. i. 104.
    2.
    f. [Engl. a weaver’s slay], a bar, bolt, cross-beam, Fms. i. 179; slá um þvert skipit, Nj. 44, 125; slárnar eða spengrnar, Stj. 45; hann renndi frá slánum, þeim er vóru á virkis-hurðunni, ok lauk upp virkinu, Bs. i. 672. slá-járn, n. an iron bar, Fms. ii. 179.

    Íslensk-ensk orðabók > slá

  • 11 STÁL

    * * *
    from stela.
    * * *
    n. [a common Teut. word; O. H. G. stahal], steel; sterkasta stáli, Karl. 285, Fms., x. 172, passim: phrases, sverfa til stáls, to file to the very steel, to fight to the last, vii. 244, Gullþ. 69.
    2. plur., of weapons: er stálin mættusk. Art., Lex. Poët. passim.
    3. a part of a ship, the beak; þeir höfðu raskótt fyrir stálinu, Fms. viii. 199; kjalar, stála, súða, Edda 66, Lex. Poët.
    II. metaph., from steel wrapped in soft iron before being fused in the forge:— the inside of a hay-stack or rick (= staði); hann tók laust hey ór stálinu. Njarð. 378; ef maðr á korn falt í stáli eðr hey, N. G. L. ii. 111 (v.r. to staði), freq. in mod. usage.
    2. an intercalary sentence in a verse, much used by the ancient poets, esp. in the metre dróttkvætt, Edda i. 618; thus in Haustl. 13 the words ‘sveipr varð í för’ is a stál. In the old poems of the metre dróttkvæð the strophes are interwoven with such intercalary sentences; in some editions these sentences are marked by [ ] or by ():—as a gramm. term, embolismus, köllum var þat gört á stál ef á meðal verðr hendinga, Skálda ii. 106.
    COMPDS: stálbroddr, stálgaddr, stálgörr, stálhanzki, stálharðr, stálhattr, stálhjálmr, stálhúfa, stálnagli, stálpík, stálslá, stálsleginn, stálsorfinn.

    Íslensk-ensk orðabók > STÁL

См. также в других словарях:

  • forge iron — suvirinimo geležis statusas T sritis chemija apibrėžtis Techniškai gryna geležis, kurioje yra ypač mažai C ir Mn (≤ 0,02%). atitikmenys: angl. forge iron; welding iron; wrought iron rus. сварочное железо …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • iron — 1. железо edge iron угловое железо sheet iron листовое железо sponge iron губчатое железо porous iron губчатое железо to forge iron ковать железо 2. гладить …   English-Russian travelling dictionary

  • Forge — (f[=o]rj), n. [F. forge, fr. L. fabrica the workshop of an artisan who works in hard materials, fr. faber artisan, smith, as adj., skillful, ingenious; cf. Gr. ? soft, tender. Cf. {Fabric}.] 1. A place or establishment where iron or other metals… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Forge cinder — Forge Forge (f[=o]rj), n. [F. forge, fr. L. fabrica the workshop of an artisan who works in hard materials, fr. faber artisan, smith, as adj., skillful, ingenious; cf. Gr. ? soft, tender. Cf. {Fabric}.] 1. A place or establishment where iron or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Forge rolls — Forge Forge (f[=o]rj), n. [F. forge, fr. L. fabrica the workshop of an artisan who works in hard materials, fr. faber artisan, smith, as adj., skillful, ingenious; cf. Gr. ? soft, tender. Cf. {Fabric}.] 1. A place or establishment where iron or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Forge train — Forge Forge (f[=o]rj), n. [F. forge, fr. L. fabrica the workshop of an artisan who works in hard materials, fr. faber artisan, smith, as adj., skillful, ingenious; cf. Gr. ? soft, tender. Cf. {Fabric}.] 1. A place or establishment where iron or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Forge wagon — Forge Forge (f[=o]rj), n. [F. forge, fr. L. fabrica the workshop of an artisan who works in hard materials, fr. faber artisan, smith, as adj., skillful, ingenious; cf. Gr. ? soft, tender. Cf. {Fabric}.] 1. A place or establishment where iron or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Forge welding — is a welding process of heating two or more pieces of metal and then hammering them together. The process is one of the simplest methods of joining metals and has been used since ancient times. Forge welding is versatile, being able to join a… …   Wikipedia

  • Iron — I ron ([imac] [u^]rn), a. [AS. [=i]ren, [=i]sen. See {Iron}, n.] [1913 Webster] 1. Of, or made of iron; consisting of iron; as, an iron bar, dust. [1913 Webster] 2. Resembling iron in color; as, iron blackness. [1913 Webster] 3. Like iron in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Iron age — Iron I ron ([imac] [u^]rn), a. [AS. [=i]ren, [=i]sen. See {Iron}, n.] [1913 Webster] 1. Of, or made of iron; consisting of iron; as, an iron bar, dust. [1913 Webster] 2. Resembling iron in color; as, iron blackness. [1913 Webster] 3. Like iron in …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Iron cement — Iron I ron ([imac] [u^]rn), a. [AS. [=i]ren, [=i]sen. See {Iron}, n.] [1913 Webster] 1. Of, or made of iron; consisting of iron; as, an iron bar, dust. [1913 Webster] 2. Resembling iron in color; as, iron blackness. [1913 Webster] 3. Like iron in …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»